تقدیم به رسول خوبی‌ها حضرت محمّد (ص) و خاندان پاک و
معصومش در زاد روز هشتمین گل باغ عصمت و طهارت
حج ضعیفان حضرت رضا (ع)

شب نماز مصطفی را دیده است

شب مناجات علی بشنیده است

هست با گوش دل شب آشنا

صوت زهرا و حسین و مجتبی

دیده‌ی شب دور از چشم همه

اشک زینب دیده، دفن فاطمه

شب شنیده نغمه سجاد را

آن خروش و ناله و فریاد را

شب به سجده گریه باقر بدید

ناله‌ها در خلوت صادق شنید

شب درون محبس هارون گریست

در مناجاتش چو موسی خون گریست

شب تماشا کرده در حال دعا

اشک شوق عشق بر چشم رضا

دیده شب درسجده‌گاه ذوالمنن

هم تقی و هم نقی و هم حسن

شب کنون دارد جلای دیگری

از نماز (( حجت بن العسگری ))

در دل شب عاشقان پاک‌باز

با خدای خویش در راز و نیاز

با چنین رخشنده گوهرهای شب

من کیم تا نام رب آرم به لب

این منم بیدار از هول گناه

می‌کنم بر آسمان شب نگاه

این منم از راه، دور افتاده‌ای

رایگان، عمر خود از کف داده‌ای

این منم در دست غفلت‌ها اسیر

ای خدای مهربان دستم بگیر

گر چه من پا تابه سر آلوده‌ام

رخ به درگاه تو آخر سوده‌ام

جانم از غم سوزد و دارم خروش

ای خدای رازدار پرده پوش

آمدم با چشم گریان آمدم

گر گنه‌کار وپشیمان آمدم

یا رئوف و یا رحیم و یا رفیع

چارده معصوم را آرم شفیع

ناگهان آمد به گوش دل ندا

مژده‌ای از رحمت بی انتها

یا عبادی الذین اسرفوا

از نوید رحمتم لا تنقطوا

با چنین رأفت که می‌خوانی مرا

کی خداوندا بسوزانی مرا

کی شود نومید از رحمت حسان

تا که دارد چون تو ربی مهربان
حسان